Balans.... een woord dat vaak gebruikt wordt bij mensen die klachten ondervinden op bijvoorbeeld het psychosociale vlak. De balans is zoek, hoor ik wel vaker. Het gevolg is dat je je onevenwichtig kunt gaan voelen, niet krachtig, niet fijn. Er zijn vaak genoeg stressfactoren aan te wijzen die zich voordoen in jouw leven. De een heeft zich recent aangediend en de ander is al langere tijd aanwezig, zoals een verbouwing waar je midden in zit of een collega met wie je net een onprettige ervaring hebt gehad. Stressfactoren zijn niet uit te vlakken in ons leven. Daar zijn we mens voor en ons evenwicht helpt ons om te blijven staan. In letterlijke zin, maar ook in figuurlijke zin.
Het helpt wanneer je op een prettige, goede manier geworteld bent. Dat je wortels de ruimte hebben gekregen om te groeien, zich vast te zetten in de aarde en een fundament te vormen voor jouw verdere groei in jouw leven. Dat je in de juiste soort ondergrond staat en de omstandigheden krijgt die je nodig hebt voor die groei, zoals zonneschijn, regen en wormen die zorgen voor een gezonde grond.
Wat doe je als je dan toch uit balans wordt gebracht? When live knocks you down? In mijn vorige blogs heb ik je meegenomen in hoe je contact kunt maken met jouw zelf en wat je kunt doen op de weg naar dat contact. De een zal dat makkelijker afgaan dan de ander. Je kunt daarom ook naar een minder diepe aanpak gaan, waarbij je zorgt dat die vermiste stoelpoot weer onder jouw stoel wordt geplaatst en je weer beter kunt blijven zitten, zonder dat je energie constant uitgaat naar het niet omvallen.
Eenieders balans is verschillend en vraagt om een continue bijsturing, afhankelijk van wat je dagelijks zoal meemaakt. Dit kun je doen door jouw balans te verdelen in vier gebieden:
1. Lichamelijke inspanning: lopen, rennen, zwemmen, in de tuin werken
2. Lichamelijke ontspanning: douchen, massage, sauna, op je gemak eten, rek- en strekoefeningen
3. Geestelijke inspanning: denkwerk, sudoku, discussiëren, lezen, tv kijken.
4. Geestelijke ontspanning: lachen, meditatie, zingen, even niets doen in een stoel.
Variatie en ze alle vier evenredig aandacht geven is belangrijk en cruciaal voor jouw balans. Ontspanning vraagt echt om vertraging, maar ook om moed om te vertragen. Bij vertraging kunnen mensen die in een overlevingsstand zitten, in hyperactiviteit of een overdrive, zich heel ongemakkelijk gaan voelen. Dan is het juist belangrijk te vertragen; ons systeem andere en nieuwe dingen aan te leren in plaats van verslaafd te zijn aan het continu ervaren van bewegingen.
Vaak blijven we vasthangen bij 1 of 2 vlak(ken) en kom je daar pas achter als je ze alle vier uitschrijft voor jezelf. Aan welk vlak mag jij meer aandacht besteden, zodat jouw vermiste stoelpoot weer terugkomt?
Reactie plaatsen
Reacties